- karleć
- karleć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, karlećeję, karlećeje, karlećlał, karlećleli {{/stl_8}}– skarleć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się karłowatym; zmniejszać się, maleć, marnieć, wyrodnieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pod koniec życia zupełnie skarlał. Karlejąca populacja leszcza w zbiorniku zaporowym. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}to samo co karłowacieć w zn. 2.: Skarlało w kimś poczucie godności. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.